Blog: 'Varen naar herstel'. De opkomst van de Nederlandse koopvaardij na de Tweede Wereldoorlog (4)
In dit artikel:
Tussen 1953 en 1960, in de wederopbouwperiode van de Rotterdamse rederij La Corona / Shell Tankers, lag de focus niet alleen op de uitbreiding van de vloot maar ook op het welzijn en de overleving van zeevarenden. Na de Tweede Wereldoorlog bestudeerde de medische dienst van de rederij het overleven in reddingssloepen, waarbij experimenteel werd onderzocht wat het effect was van het drinken van zeewater. Hoewel aanvankelijk werd aangenomen dat dit enige dagen kon volgehouden worden, bleek dat het zout in zeewater na enkele dagen juist dodelijk was. Het juiste zoetwaterrantsoen van circa één liter per dag per persoon was cruciaal, belangrijker dan voedsel, en te zuinig daarmee zijn contraproductief.
In oktober 1955 kondigde de Koninklijke/Shell groep een tweede nieuwbouwprogramma aan met 34 schepen, verdeeld over Nederlandse en Engelse werven, variërend van general purpose schepen van 18.000 ton tot supertankers van 32.000 ton. In 1957 omvatte de vloot al 70 schepen. Voor elk nieuw schip maakte de gespecialiseerde firma Brood in Haarlem natuurgetrouwe schaalmodellen van 1:100, die bij oplevering aan de eigenaar werden overgedragen, zoals het s.s. Kalydon gebouwd in Rotterdam.
Een belangrijk technisch hoogstandje uit die periode was de uitbreiding van de zeegangstank bij het Nederlandsch Scheepsbouwkundig Proefstation in Wageningen. Deze sleeptank werd verlengd tot 252 meter en maakte het mogelijk om scheepsmodellen onder realistische zeecondities te testen, inclusief golven uit verschillende richtingen. Dit was essentieel om optimale scheepsvormen te ontwikkelen die brandstofbesparing en vaarstabiliteit verbeterden, aangezien traditionele testen met enkelvoudige langsscheepse golven geen representatieve omstandigheden leverden. De resultaten van deze tests droegen bij aan schepen die betere prestaties leverden onder diverse weersomstandigheden, met minimaal snelheidsverlies door zware zeeën.
De auteur, Kees Storm, oud-koopvaardijofficier en voorzitter van de rederijvereniging CNOOKS, put uit persoonlijke ervaring en gedetailleerd archiefmateriaal om dit verhaal over scheepsbouw, zeevarendenwelzijn en technologische vooruitgang binnen Shell Tankers te schetsen. Dit biedt inzicht in een cruciale periode van wederopbouw en innovatie binnen de Nederlandse maritieme sector.