Hoor en wederhoor

In dit artikel:

Na een column van mij in september over achterstallig onderhoud werd ik recent uitgenodigd door ABN Amro voor een gesprek over hun bredere blik op infrastructuurfinanciering, los van alleen de stikstofproblematiek. In het overleg waren Bart Banning en Albert Jan Swart aanwezig; Swart is penvoerder van de door de bank gepubliceerde analyse die onder meer voorstellen doet zoals het heffen van sluisgeld om een miljardentekort voor onderhoud aan vaarwegen op te vullen.

ABN Amro benadrukt dat er een structureel groot tekort is voor het onderhoud van bruggen, sluizen en ander logistiek kapitaal, en dat de overheid dat niet volledig kan financieren. De bank zoekt daarom naar creatieve, gebruiksgerichte financieringsvormen en waarschuwt ook dat je infrastructuur niet eenzijdig kunt bevoordelen: extra geld naar waterwegen zou bijvoorbeeld weer leiden tot tekortschieten van wegen, met mogelijke consequenties voor defensie als zware transportassen ongeschikt raken. Politieke programma’s tijdens de verkiezingen richtten zich vooral op wegen en op betalen naar gebruik; spoor en water bleven veelal onderbelicht.

Als vertegenwoordiger van de binnenvaart begrijp ik de financiële redenering, maar vanuit de sector roept dit gemengde gevoelens op. De binnenvaart heeft jarenlang aandacht gevraagd voor de onderhoudsachterstand en voelt zich genegeerd; het vooruitzicht dat de sector zelf mogelijk voor de rekening moet opdraaien, wordt als een pijnlijke verrassing ervaren. Tegelijk erkent men dat er dringend een oplossing nodig is.

De insteek van het gesprek was dan ook constructief: hoor en wederhoor, openstaan voor elkaars argumenten en streven naar een werkbaar plan dat de infrastructuur op orde brengt zonder de binnenvaart onnodig te benadelen.