'Motorsubsidie Stage V is oneerlijk'
In dit artikel:
Harold Blok (1965) is schipper-eigenaar van de 80-meter binnenvaartschip Present en uit kritiek op de subsidieregeling voor hermotorisering, die hij als oneerlijke concurrentie bestempelt. Volgens hem beloont de ‘subsidieloterij’ sommige collega’s financieel, terwijl anderen zonder subsidie het volledige bedrag moeten betalen. Daarnaast vindt hij het milieuaspect van het vervangen van een goed functionerende motor twijfelachtig. Ondanks de toenemende kosten, zoals de 80.000 euro die hij vorig jaar uitgaf aan werkzaamheden aan het vlak en de kimmen en 16.000 euro aan elektriciteitskasten, houdt Harold vast aan het zelfstandig schipperschap vanwege de vrijheid en variatie die het biedt.
De Present ligt momenteel in de Westhaven klaar om palmpitschilfers te laden voor Brugge, terwijl Harold zijn ouders, zelf oud-binnenschippers, aan boord heeft. Zijn vader, Leo, herinnert zich de vroegere onderhandelingen met bevrachters via telefooncellen bij sluizen, waarbij persoonlijk contact en mensenkennis centraal stonden.
Harold begon zijn vaarcarrière na het volgen van de LTS en een binnenvaartopleiding bij Chemgas, waar hij tien jaar werkte en zijn Rijnpatent behaalde. In 1995 kocht hij de Present van een familielid, omdat het schip een gunstige tonnage, diepgang en accommodatie heeft. Hij koos bewust voor de vrije vaart, mede mogelijk gemaakt door de opkomst van mobiele telefoons die communicatie verbeterden, al waren deze destijds groot en onhandig.
Gedurende zijn carrière heeft Harold veel ervaring opgedaan op Duitse wateren, waaronder de Donau tot voorbij Boedapest. Hij herinnert zich een incident met de Hongaarse douane, die een deel van zijn lading brouwgerst wilde inspecteren, wat tot vertraging leidde. Na een periode waarin zijn vrouw aan wal bleef om voor hun kinderen te zorgen, vaart hij nu weer internationaal, gemiddeld zo’n 40 reizen per jaar, met tochten door Nederland, België, Duitsland en naar het noorden.
Harold vaart samen met een gepensioneerde schipper en een jonge stuurman, en huisvest daarnaast een leerling-matroos van het opleidingsschip MLC De Ruyter. Hoewel zijn schip officieel geen leerschip is, fungeert het inmiddels wel als opleidingsplek, waar ook zijn dochters zijn opgeleid tot matroos, ondanks dat een van hen inmiddels geneeskunde studeert. Deze praktijk benadrukt de waarde die Harold hecht aan het overdragen van vakkennis binnen de binnenscheepvaart.