Spits Mazzel na maanden stremming in Frankrijk eindelijk in Nederland
In dit artikel:
Schippersechtpaar Eric Buijsman (63) en Anja Molegraaf (61) zat maandenlang met hun 39 meter lange spits Mazzel in Frankrijk vast door droogte en opeenvolgende stremmingen. Half juni losten ze nog kunstmest in Sète aan de Middellandse Zee en voeren daarna richting Brugge via Lyon, maar het Canal entre Champagne et Bourgogne bleek onverwacht geblokkeerd en omvaren was geen optie. De Franse vaarwegbeheerder bood weinig hulp, waardoor het stel moest wachten tot het najaar toen regen de waterstand omhoog bracht. De stremming werd formeel op 17 oktober opgeheven, maar een vergeten gevulde sluis (een pand) en herfststormen — met omgewaaide bomen in en naast het water — verlengden hun stilstand meerdere keren.
Aan boord lag vermalen banket als lading voor veevoer; de zoete, vettige geur trok zwermen wespen aan en maakte de situatie onaangenamer. De stress nam toe toen Anja, die een hartprobleem heeft, wegens een hevige bloedneus met de ambulance naar het ziekenhuis in Brugge moest — een medische zorg die door de vertragingen niet in Nederland kon plaatsvinden. Dat incident onderstreepte de praktische nadelen van lang vastzitten ver van huis: afspraakcontrole in Nieuwegein moest worden uitgesteld.
Ondanks die tegenslagen blijven Eric en Anja vasthouden aan hun levensstijl. Ze liggen momenteel bij Maastricht maar vertrekken op 12 december naar Engis bij Luik en willen daarna terug naar Sète; Eric: “we gaan het gewoon doen.” Op de planning staat een retour met 230 ton kunstmest naar Sète — een traject dat op papier drie weken duurt, maar waaruit ze geen zekerheid halen. Hun verzekeraar vroeg nog of doorgaan wijs was, maar het paar wil vooral lange reizen maken; pas na Parijs begint voor hen het echte schipleven.
Historisch gezien kwamen schepen in Frankrijk soms in wintermaanden vast te zitten door ijs, en hoewel er nog een oude ijsbreker bestaat, is dat tegenwoordig zelden nodig omdat winters milder zijn geworden. Eric en Anja hebben praktische aanpassingen getroffen om kwetsbaarheid te beperken: zonnepanelen zodat ze bij stilstand de generator kunnen uitlaten, nieuwe platte luiken omdat hun honden er eerder vanaf gleden, en een motorbootje om vanaf Sète de Middellandse Zee op te kunnen voor plezier.
Persoonlijke achtergrond kleurt hun keuzes: Anja is schippersdochter en groeide op in een schippersinternaat; het stel heeft bewust geen kinderen genomen om vrij te blijven varen. Twee honden, Senja en Zhyra, en de zwerfkat Floki maken het huishouden compleet en beïnvloeden de voorkeur voor Frankrijk rond de feestdagen — daar wordt minder vuurwerk afgestoken, wat rustiger is voor dieren aan boord. Financieel zeggen ze redelijk rond te komen zolang ze geen onverwachte grote uitgaven hebben.
Kortom: na maanden van stremmingen, technische en weersproblemen en een medische schrikmoment, zijn Eric en Anja vastbesloten terug te keren naar het zuiden van Frankrijk en hun vaart voort te zetten, met zorg voor hun bemanning van twee- en viervoeters en met het behoud van hun voorkeur voor lange, avontuurlijke trajecten.